เขาเปิดใจกับทีมข่าวว่าตัวเองสนใจคดีของซีอุยตั้งแต่เด็กๆ เนื่องจากรับรู้เรื่องราวของซีอุย จากสื่อต่างๆ ในภาพลักษณ์ของฆาตกรต่อเนื่องและมนุษย์กินคนที่สร้างความหวาดกลัวมาเป็นเวลานาน จนเมื่อได้ศึกษาข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริงอีกด้าน กลับพบว่าไม่มีหลักฐานที่ชี้ว่าซีอุยกินคนหรืออวัยวะเลย และมีหลายคดีที่เขาอาจเป็นเพียงแค่แพะรับบาป แต่ตลอดกว่า 60 ปีที่ผ่านมา “ซีอุย” กลับถูกขนานนามว่าเป็นมนุษย์กินคน และมีการนำร่างมาจัดแสดง
ซึ่งขณะนั้นเขาตัดสินใจออกมาล่ารายชื่อ โดยไม่ได้ต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงคดีที่เกิดขึ้น แต่มองว่า “ซีอุย” คือบุคคลที่ถูกละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างรุนแรง เพราะไม่ว่าเขาจะเป็นแพะหรือเป็นฆาตกรก็ไม่ควรถูกนำร่างไปจัดแสดงในตู้กระจกและถูกตีตราว่าเป็น “มนุษย์กินคน” โดยที่ไม่มีพยานหลักฐาน
โดยถึงแม้ช่วงแรกของการรณรงค์แทบไม่ได้รับการตอบรับเลย และเกิดกระแสตีกลับบางส่วน แต่ต่อมาเรื่องราวของ ซีอุยก็ได้รับความสนใจมากขึ้น และได้รับการตอบรับจากหน่วยงานต่างๆ กระทั่งมีกำหนดการฌาปนกิจ
ผู้ตั้งแคมเปญรณรงค์ นำร่าง “ซีอุย แซ่อึ้ง” ออกจากพิพิธภัณฑ์ศิริราช ระบุว่ากรณีนี้ถือเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่จะจุดประกายให้ทุกคนเห็นความสำคัญของสิทธิมนุษยชนและการเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และยืนยันได้ว่าการต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชนนั้นอาจจะต้องใช้เวลา แต่ก็ยังสามารถเกิดขึ้นได้จริง
"ความหวาดกลัว" - Google News
July 23, 2020 at 05:15PM
https://ift.tt/39mg8oJ
ฌาปนกิจวันนี้! 60 ปีคดี ซีอุย แซ่อึ้ง ล้างมลทิน-คืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ - ช่อง 7
"ความหวาดกลัว" - Google News
https://ift.tt/2XpGqCo
No comments:
Post a Comment